Westchnąłem ciężko.
- Tak to prawda. Jednak tylko tu. Tu jest prawdziwy raj. Jednak wśród niektórych uważają mnie za mordercę. Wiesz jak ciężko zapomnieć o przeszłości? Jedyne momenty które chcę pamiętać to te kiedy uciekłem i byłem z Mołgrim. Jedyne z całych 4 lat. Gorąco pragnę jednak zapomnieć wyraz pysków, oczy i słowa wilków które pokonywałem kiedy moim panem był Piękniś. Ja nigdy nie dobijałem wilków. Zbierałem za to baty ale ich nie zabijałem. Nie mogłem. Co jakiś czas zbierali te wilki i dawali mi wybór. Kładli przede mną trzy kartki: Na jednej byli ludzie rozstrzeliwujący wilki w klatka, na drugiej wilki obrywane ze skóry żywcem a na trzeciej wilki uciekające ale ludzie do nich strzelali. Zawsze wybierałem tę trzecią opcję. Wiedziałem że mają cień szansy na ucieczkę. Ale wszystkie patrzyły na mnie jednakowo i jednakowe mówiły słowa: Zabójca własnych braci. Ciążyło mi to na sercu.- Powiedziałem i niespodziewanie zacząłem płakać. Jerome?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz